W 1992 ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w Świebodzinie. Studiowała resocjalizację na Uniwersytecie Wrocławskim. Tytuł zawodowy magistra z pedagogiki specjalnej uzyskała w 2017 na Wydziale Nauk Pedagogicznych Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu. Zawodowo była związana z branżą filmową jako producentka i kierownik produkcji filmów historycznych i dokumentalnych. Pracowała m.in. w Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu (w latach 2005–2007). Później podjęła pracę jako broker ubezpieczeniowy. W 2002 zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach samorządowych w 2006 po raz pierwszy uzyskała mandat radnej Wrocławia. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w 2010 i w 2014. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Rady Miejskie…
2
1
0
Brak członkostwa w komisjach
Posłanka uznała problem smartfonów w szkołach za wyzwanie, ale wskazała, że szkoły mają narzędzia do jego rozwiązania, a telefony mają też zalety. Zarekomendowała dalsze prace nad projektem ustawy, jednocześnie podkreślając, że głównym zagrożeniem są media społecznościowe i postulując wprowadzenie barier wiekowych dla dzieci w dostępie do nich.
Nie telefon jako taki jest zagrożeniem dla naszych dzieci, nie smartfon, nie narzędzie komunikacji, tylko to, co one w tym telefonie znajdują i z czego korzystają. (posłanka zmienia perspektywę zagrożenia)
Media społecznościowe w niekontrolowany sposób po prostu zalewają młode umysły i mózgi bodźcami, które powodują podwyższone napięcie, stres i które wywołują niezdrowe, niewskazane emocje, bo młody człowiek jest pod wpływem tych filmików ciągle pobudzony, kompletnie tego nie kontroluje. (posłanka opisuje negatywny wpływ mediów społecznościowych)
Badacze, naukowcy, lekarze mówią, że minimalnym wiekiem, kiedy mózg dziecka czy dziecko jest w stanie rozpoznać, kontrolować jakkolwiek przepływ informacji, strumień, który do niego z takich filmów i reklamówek płynie, jest 13 lat. (posłanka powołuje się na ekspertów i wskazuje konkretny wiek)