Cytaty:

Ukraińscy nacjonaliści z OUN-UPA rozpoczęli zbrodnię ludobójstwa na narodzie polskim. (Opisując początek tragedii wołyńskiej)

Ale to, że pomagamy Ukrainie w interesie Polski, bo nie chcemy ruskich tanków w Dorohusku, w Hrebennem, w Zosinie i na wszystkich innych przejściach granicznych z Ukrainą, to nie znaczy, że możemy tolerować coś, co zaczyna przeradzać się w festiwal nienawiści do Polski. (Wyjaśniając, że pomoc Ukrainie nie oznacza akceptacji gloryfikowania banderyzmu)

Poza tym, że padło słowo ˝przełom˝, nie stało się nic - nie ma żadnych ekshumacji, nie ma żadnych decyzji o ekshumacjach. (Krytykując brak działań w sprawie ekshumacji ofiar wołyńskich)

Ta ustawa, jeśli tylko zostanie uchwalona, o co bardzo proszę Wysoką Izbę, przetnie te kombinacje. Nie będzie można w Polsce pod groźbą kary gloryfikować upowców, banderowców, wszystkich tych nacjonalistów ukraińskich, którzy pomordowali bestialsko naszych rodaków 80 lat temu. (Apelując o przyjęcie ustawy i podkreślając jej cel)

Cytaty:

Rzeczywistość jest taka, że dzisiaj mamy w Polsce setki tysięcy nowych Ukraińców, którzy dzisiaj w Polsce gloryfikują Banderę. (Argumentacja za potrzebą ustawy)

Szanowni państwo, wyobrażacie sobie państwo sytuację, w której izraelski minister edukacji powiedziałby na konferencji poświęconej Yad Vashem w jakąś tam rocznicę, że żydowcy naziści budowali obozy koncentracyjne, i nikt podczas tej konferencji nie zareagowałby nawet jednym słowem? (Porównanie mające zilustrować brak reakcji na wypowiedź o 'polskich nazistach')

Każdy, kto szanuje Polskę i jej historię, powinien poprzeć tę ustawę, dlatego że odpowiada ona na dzisiejsze gloryfikowanie banderyzmu i banderowców przez Ukraińców w Polsce. (Apel o poparcie ustawy)

To my jako pierwsi podnieśliśmy sprawę ludobójstwa na Wołyniu, bo wy się tego baliście jak ognia. (Obrona działań PiS w zakresie upamiętnienia ofiar rzezi wołyńskiej)

Melnyk taki sam zbrodniarz jak banderowcy. (Stwierdzenie w kontekście dyskusji nad zakresem czasowym ustawy)

Cytaty:

Jesteście odpowiedzialni za to, że urządziliście dziką reprywatyzację w Warszawie i nie tylko w Warszawie. (Oskarżenie o odpowiedzialność za reprywatyzację)

Za śmierć pani Brzeskiej. Za śmierć ludzi, którzy zostali zostawieni na bruku. (Wskazanie tragicznych skutków reprywatyzacji)

Wy te klucze odbieracie i wyrzucacie ludzi najbiedniejszych na bruk. (Kontrastowanie działań PO z pomocą bezdomnym)

Macie krew na rękach. Hipokryci! (Bezpośrednie, emocjonalne oskarżenie)

Cytaty:

Strasznie się pan denerwował, a nawet straszył sądami, kiedy przypominano panu pańską wypowiedź: für Deutschland. (Poseł Czarnek przypomina premierowi jego kontrowersyjną wypowiedź)

Otóż, panie premierze, minister w pana rządzie, i to w rocznicę wyzwolenia Auschwitz-Birkenau, oczerniła Polaków, mówiąc, że to oni budowali obozy. (Poseł Czarnek oskarża minister rządu o oczernianie Polaków)

Zlikwidowaliście możliwość działania reaktora Maria produkującego radioizotopy w 10% dla świata. W tym samym czasie kto otwiera produkcję radioizotopów? Niemcy. (Poseł Czarnek zarzuca rządowi działanie na korzyść Niemiec kosztem Polski)

Dlaczego pan nie uniesie się honorem i nie poda się do dymisji, zamiast składać głupi wniosek o wotum zaufania? (Poseł Czarnek wzywa premiera do dymisji, krytykując wniosek o wotum zaufania)

Cytaty:

niezły macie, siostry, bałagan w tym Archeo, niezły macie bałagan w tym Archeo. (mówca cytuje klasykę polskiego filmu, odnosząc się do chaosu w ministerstwie)

Takiego dramatu w ministerstwie jeszcze nie było. Ale wiecie państwo, pośród wszystkich rzeczy, zaniedbań, niechlujstw, dramatu w szkole zaledwie po półtora roku rządzenia przez najgorszą minister edukacji narodowej w historii Rzeczypospolitej Polskiej, w historii najsłabszego przecież rządu Rzeczypospolitej Polskiej... (mówca ostro krytykuje minister edukacji, nazywając ją najgorszą w historii)

Pani minister, dlaczego pani tak bardzo nie lubi narodu polskiego? Dlaczego pani do tego stopnia nie lubi tego narodu, że pani nawet rezygnuje z nazwy: minister edukacji narodowej? (mówca stawia retoryczne pytanie, oskarżając minister o niechęć do narodu polskiego)

Celujący za zdradę narodową. Za zdradę narodową. (mówca „wręcza” minister ocenę celującą za zdradę narodową)

Wstyd, hańba, skandal, pani minister. Do dymisji. (mówca kończy wypowiedź mocnym wezwaniem do dymisji, potępiając działania minister)