projekt dotyczy zwiększenia skali zastosowań on-line w sferze publicznej, gospodarce i społeczeństwie poprzez m. in. wprowadzenia definicji Architektury Informacyjnej Państwa (AIP), który jest metodą strategicznego zarządzania budową, rozwojem i utrzymaniem systemów i zasobów informacyjnych państwa oraz rozwiązań dotyczących interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych. Nowe przepisy realizują działania deregulacyjne rządu.
Projekt ustawy ma na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej, w szczególności rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/903 w sprawie interoperacyjności sektora publicznego. Wprowadza on zmiany w ustawie o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, dążąc do i w administracji. Kluczowe modyfikacje obejmują ustanowienie , utworzenie oraz powołanie w urzędach. Ma to na celu i funkcjonowania systemów teleinformatycznych oraz między podmiotami publicznymi, a także z obywatelami i przedsiębiorstwami. Minister właściwy do spraw informatyzacji będzie organem odpowiedzialnym za stosowanie rozporządzenia i monitorowanie realizacji nowej strategii informatyzacji państwa.
Sąd Najwyższy, w odpowiedzi na pismo dotyczące projektu ustawy o informatyzacji działalności podmiotów publicznych, oświadcza, że nie zgłasza uwag do przedłożonego projektu. Decyzja ta oparta jest na art. 1 pkt 4 ustawy o Sądzie Najwyższym, który ogranicza jego kompetencje do opiniowania projektów ustaw mających wpływ na funkcjonowanie sądów lub leżących w jego właściwości. Projekt ustawy nie narusza tych zasad.
Projekt ustawy jest ważnym elementem strategii informatyzacji państwa, tworzącym warunki prawne dla transformacji cyfrowej i rozwoju administracji publicznej, a także dostosowującym prawo polskie do ustawodawstwa Unii Europejskiej w zakresie interoperacyjności. Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego aprobowała rozszerzenie zakresu podmiotowego ustawy na prawie wszystkie instytucje nauki i szkolnictwa wyższego oraz doprecyzowanie kluczowych definicji. Jednocześnie, wyrażono obawy o finansowanie nowych zadań przez jednostki naukowe i akademickie oraz wskazano na niezgodność projektu z założeniami deregulacyjnymi.
Narodowy Bank Polski, w odpowiedzi na pismo dotyczące rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, nie zgłasza żadnych uwag. Stanowisko to wskazuje na brak sprzeciwu wobec proponowanych zmian w dokumencie.
Rzecznik Finansowy, odpowiadając na prośbę o opinię, oświadcza, że nie zgłasza uwag do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadanie publiczne oraz niektórych innych ustaw. Stanowisko to wskazuje na brak zastrzeżeń wobec proponowanych zmian.
Przedstawiona opinia dotyczy projektu zmian w ustawie o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który, mimo słusznych celów implementacji przepisów unijnych, budzi poważne obawy. Projekt nakłada na uczelnie wyższe, w tym niepubliczne, nowe i nieproporcjonalne obowiązki techniczne oraz sprawozdawcze, prowadząc do wysokich, niekompensowanych kosztów oraz ryzyka naruszenia ich autonomii. W dokumencie przedstawiono również szereg rekomendacji legislacyjnych, mających na celu dostosowanie zakresu obowiązków do specyfiki uczelni i zapewnienie im wsparcia.
Opinia dotyczy projektu ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Projekt zakłada rozszerzenie katalogu podmiotów publicznych objętych przepisami, włączając w to m.in. uczelnie niepubliczne oraz instytuty badawcze. Celem jest zapewnienie jednolitych wymagań i interoperacyjności w realizacji zadań publicznych, co stanowi uzasadniony krok w kierunku spójności regulacyjnej w sektorze szkolnictwa wyższego.