projekt dotyczy wprowadzenia przepisów, które przewidują zastąpienie dwóch decyzji wydawanych przez wojewódzkich konserwatorów zabytków w sprawie usunięcia drzew lub krzewów z terenów wpisanych do rejestru zabytków: parków, ogrodów lub innych form zaprojektowanej zieleni, w odniesieniu do tych samych drzew lub krzewów jedną decyzją wydawaną przez ten organ. Ponadto milczące załatwienie sprawy będzie możliwe m.in. w przypadku: prowadzenia robót budowlanych w otoczeniu zabytku; trwałego przeniesienia zabytku ruchomego (np. mebla, rzeźby); zmiany przeznaczenia lub sposobu korzystania z zabytku; umieszczenia na zabytku reklam, napisów lub urządzeń technicznych. Nowe przepisy realizują działania deregulacyjne rządu.
Projekt ustawy wprowadza istotne zmiany deregulacyjne w przepisach dotyczących ochrony zabytków i opieki nad nimi, a także w Prawie budowlanym i ustawie o ochronie przyrody. Kluczową modyfikacją jest wprowadzenie nowego mechanizmu zgłoszenia do wojewódzkiego konserwatora zabytków dla szeregu działań, takich jak -roboty budowlane w otoczeniu zabytku, -zmiana przeznaczenia, czy -umieszczanie urządzeń reklamowych na zabytku, zamiast dotychczasowego wymogu pozwolenia. Dokument ujednolica procedury usuwania drzew i krzewów na obszarach zabytkowych, przekazując decyzje w tej sprawie wojewódzkim konserwatorom zabytków, jednocześnie uchylając niektóre dotychczasowe wymogi zezwoleń. Zmiany wprowadzają także nowe zasady dotyczące -wstrzymywania działań, -nakładania obowiązków przywrócenia stanu poprzedniego oraz -kar pieniężnych za naruszenie przepisów.
Polska Izba Inżynierów Budownictwa krytycznie ocenia proponowane zmiany w art. 47 projektu ustawy, wprowadzające nowe kompetencje dla wojewódzkiego konserwatora zabytków w zakresie wstrzymywania pozwoleń. Podkreślono brak skonkretyzowanych kryteriów dla takich decyzji, co może prowadzić do arbitralnego orzekania i znacznych konsekwencji finansowych dla inwestorów z powodu opóźnień. Izba postuluje wykreślenie kwestionowanych przepisów lub ich modyfikację poprzez skrócenie okresu wstrzymania i precyzyjne określenie przesłanek, wskazując również na ryzyko dwutorowości postępowania.
Sąd Najwyższy odmówił zaopiniowania rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, powołując się na ograniczenia wynikające z art. 1 pkt 4 ustawy o Sądzie Najwyższym. Zgodnie z tym przepisem, SN może opiniować jedynie projekty ustaw mające wpływ na funkcjonowanie sądów lub należące do jego właściwości, a przedmiotowy projekt nie spełnia tych kryteriów.