projekt dotyczy zachowania spójności systemu prawnego poprzez dostosowanie obowiązujących ustaw do rozwiązań zawartych w projekcie ustawy o związkach partnerskich, a także określenia w jakim terminie zmiany te mają wejść w życie
Niniejszy projekt ustawy ma na celu wprowadzenie w życie ustawy o związkach partnerskich z dniem 1 stycznia 2027 roku. Przedstawia obszerne zmiany w ponad stu siedemdziesięciu aktach prawnych, w tym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym oraz Kodeksie cywilnym. Celem jest zapewnienie osobom w związkach partnerskich praw i obowiązków analogicznych do tych, które przysługują małżonkom, obejmujących m.in. kwestie spadkowe, majątkowe oraz procesowe. Modyfikacje te dotyczą szerokiego spektrum obszarów życia publicznego i prywatnego, wprowadzając spójną regulację prawną dla tej formy relacji. Projekt reguluje również kwestię niemożności zawarcia małżeństwa przez osobę już pozostającą w związku partnerskim.
Krajowa Rada Sądownictwa negatywnie opiniuje projekty ustaw o związkach partnerskich, stwierdzając, że są one sprzeczne z art. 18 Konstytucji RP, który definiuje małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny. Nadanie innym związkom podobnego statusu wymagałoby zmiany Konstytucji. Ponadto, projekty te nie zapewniają wystarczającej ochrony praw dziecka zgodnie z art. 72 ust. 1 Konstytucji, w rzeczywistości osłabiając pozycję dzieci urodzonych w takich związkach poprzez brak domniemania pochodzenia czy słabsze regulacje dotyczące władzy rodzicielskiej i alimentów po rozwiązaniu związku.
Opinia wskazuje, że regulacja ustawy o związkach partnerskich wykracza poza obszar działania Państwowej Inspekcji Pracy, a zmiany w Kodeksie pracy są konsekwencją jej ewentualnego uchwalenia. Ponadto, dokument podkreśla, że projekt ustawy wprowadzającej, w części dotyczącej ustawy o promocji zatrudnienia, jest już nieaktualny, gdyż wspomniana ustawa została uchylona.
Krajowa Rada Notarialna, choć dostrzega potrzebę wprowadzenia regulacji dotyczących związków partnerskich, wyraża liczne uwagi krytyczne do przedłożonych projektów ustaw. Zastrzeżenia budzą między innymi brak wymogu jednoczesnej obecności przy zawarciu związku, odmienne zasady klasyfikacji majątku osobistego, a przede wszystkim możliwość jednostronnego rozwiązania związku, co znacząco osłabia jego stabilność. Opinia wskazuje również na nieścisłości legislacyjne i błędy techniczne w treści projektów.
Sąd Najwyższy podtrzymuje swoje dotychczasowe stanowisko dotyczące poselskich projektów ustaw o związkach partnerskich, odwołując się do opinii z 2011 roku. Zasadniczo negatywna ocena wynika z wielopłaszczyznowego znaczenia art. 18 Konstytucji RP oraz z przekonania o ograniczeniu ustawodawcy w kontekście konstytucyjnie określonej tożsamości instytucji prawnej małżeństwa.
Niniejsza opinia odnosi się do poselskiego projektu ustawy o związkach partnerskich oraz poselskiego projektu ustawy wprowadzającej przepisy o związkach partnerskich. Rzecznik Finansowy nie zgłasza uwag do przedstawionych projektów ustaw. Oznacza to, że instytucja nie ma zastrzeżeń co do ich treści i proponowanych rozwiązań prawnych.
Urząd Komisji Nadzoru Finansowego przedstawia uwagi do projektów ustaw o związkach partnerskich. Wskazuje, że ustawa o ofercie publicznej, choć nieujęta w proponowanych zmianach, powinna zostać znowelizowana w celu uwzględnienia osób w związkach partnerskich, analogicznie do regulacji dotyczących małżonków. UKNF proponuje konkretne poprawki do ustaw o ofercie publicznej i o pracowniczych planach kapitałowych, aby zapewnić spójność przepisów i pełne włączenie związków partnerskich do obowiązującego porządku prawnego.
Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego pozytywnie opiniuje projekty ustaw o związkach partnerskich oraz przepisów wprowadzających. Projekt ustawy o związkach partnerskich ma na celu wprowadzenie instytucji związku partnerskiego, opartego na zasadach równości i niedyskryminacji, regulując sytuację prawną osób żyjących w związkach niebędących małżeństwem, w zgodzie z zasadami konstytucji i standardami międzynarodowymi. Ustawa wprowadzająca ma za zadanie dostosowanie polskiego systemu prawa poprzez zmiany w 249 ustawach, aby umożliwić wejście w życie ustawy głównej, zapewniając klarowne i transparentne warunki dla osób w związkach partnerskich w sektorze nauki i szkolnictwa wyższego.
Opinia ocenia projekt ustawy o związkach partnerskich, który ma na celu wprowadzenie nowej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawną osobom w trwałych związkach nieformalnych, niezależnie od płci, oraz dostosowanie prawa polskiego do standardów międzynarodowych. Stwierdza się, że projekt jest zgodny z Konstytucją RP oraz prawem Unii Europejskiej i międzynarodowym, skutecznie eliminując dyskryminację i zwiększając bezpieczeństwo prawne. Pomimo przewidywanych negatywnych skutków finansowych dla budżetu państwa, proponowane rozwiązania są uznawane za społecznie korzystne.
Komisja ds. Organizacyjnych i Legislacyjnych Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich przedstawiła opinię dotyczącą poselskich projektów ustaw o związkach partnerskich. Komisja nie zajęła stanowiska w sprawie głównego projektu ustawy o związkach partnerskich, uznając jego tematykę za społeczną i nie wpływającą bezpośrednio na system szkolnictwa wyższego i nauki. Natomiast w odniesieniu do projektu ustawy wprowadzającej, Komisja stwierdziła, że zawarte w nim zmiany dotyczące podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki są oczywiste i nie powinny budzić wątpliwości o charakterze prawnym czy legislacyjnym, będąc konsekwencją nadania związkom partnerskim statusu prawnego zbliżonego do małżeństwa.
Urząd Ochrony Danych Osobowych (UODO) nie zgłasza uwag do przedstawionego poselskiego projektu ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o związkach partnerskich (druk nr 1458). Dodatkowo, UODO wskazuje, że do analogicznego, rządowego projektu ustawy, opiniowanego wcześniej, organ nadzorczy również nie zgłaszał uwag.
Opinia dotyczy poselskich projektów ustaw o związkach partnerskich, ze szczególnym uwzględnieniem zmian w Prawie zamówień publicznych i ustawie o umowie koncesji. Urząd Zamówień Publicznych stwierdza, że zasadnicze uwzględnienie związków partnerskich w przepisach dotyczących konfliktu interesów nie budzi wątpliwości, jeśli instytucja związków partnerskich zostanie wprowadzona do polskiego prawa. Jednakże, stanowczo neguje uzasadnienie dla rozszerzania definicji konfliktu interesów o relacje pokrewieństwa drugiej osoby w związku partnerskim, wskazując, że istniejące przepisy są wystarczające i takie rozszerzenie prowadzi do niepewności dowodowej oraz braku wyczerpujących regulacji intertemporalnych.
Opinia dotyczy poselskich projektów ustaw o związkach partnerskich oraz przepisów wprowadzających. Po zapoznaniu się z nimi, Polska Izba Biegłych Rewidentów nie zgłasza uwag do przedłożonych projektów, co oznacza brak konkretnych zastrzeżeń z perspektywy jej kompetencji.