projekt dotyczy dostosowania polskich przepisów do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (tzw. Akt o usługach cyfrowych DSA). Dzięki temu w Polsce powstanie nowoczesny system skutecznej walki z nielegalnymi treściami oraz dezinformacją, który będzie chronił użytkowników w sieci i zapewni przejrzyste zasady działania dla platform internetowych.
Projekt ustawy ma na celu wdrożenie dyrektywy 2000/31/WE oraz rozporządzenia (UE) 2022/2065 w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych, wprowadzając zmiany w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną i innych aktach prawnych. Kluczowe regulacje obejmują nakazy podjęcia działań przeciwko nielegalnym treściom, mechanizmy zgłaszania i usuwania ograniczeń nałożonych przez dostawców usług pośrednich, a także procedury certyfikacji organów pozasądowych i przyznawania statusu zaufanym podmiotom sygnalizującym. Organami właściwymi są m.in. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, z określonymi terminami postępowania i karami pieniężnymi za naruszenia. .
Związek Pracodawców Technologii Cyfrowych Lewiatan proponuje doprecyzowanie przepisów dotyczących zasady państwa pochodzenia, aby uniknąć niejasności w zakresie jurysdykcji nad platformami cyfrowymi, oraz urealnienie terminów na przekazanie danych z 24 godzin na co najmniej 14 dni, uznając je za nieracjonalne. Krytykuje nieproporcjonalne kary dla członków personelu dostawców usług pośrednich, domagając się ich usunięcia lub przeredagowania, oraz wyraża zasadnicze wątpliwości wobec przepisów o nakazach blokowania treści, argumentując, że wykraczają one poza niezbędne wdrożenie Aktu o usługach cyfrowych (DSA) i zagrażają prawom obywatelskim oraz spójności systemu prawa. Podkreśla, że DSA już oferuje wystarczające narzędzia do zwalczania nielegalnych treści, a dodatkowe regulacje spowalniają legislację i narażają Polskę na kary unijne.
Konfederacja Lewiatan proponuje kilka poprawek do projektu ustawy implementującej Digital Services Act (DSA), podkreślając konieczność doprecyzowania zasad jurysdykcji na podstawie zasady państwa pochodzenia, aby uniknąć sporów kompetencyjnych i zapewnić spójność z dyrektywą 2000/31/WE. Sugeruje wydłużenie vacatio legis do 6 miesięcy dla dostosowania systemów technicznych, wyłączenie dostawców usług zwykłego przekazu z procedury nakazowej oraz wprowadzenie odrębnego rejestru domen nielegalnych zamiast integracji z listą ostrzeżeń. Krytykuje zbyt krótkie terminy na przekazywanie danych i nieproporcjonalne kary dla personelu, proponując ich modyfikację dla lepszej ochrony przedsiębiorców i użytkowników.