projekt dotyczy zapewnienia większego dostępu do najpowszechniejszych produktów i usług dla osób z niepełnosprawnościami; dostosowania do przepisów Unii Europejskiej wymogów dostępności produktów i usług (tzw. Europejski Akt o Dostępności)
Projekt ustawy ma na celu zapewnienie spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług przez podmioty gospodarcze, wdrażając prawo Unii Europejskiej. Ustawa określa wymagania dostępności dla produktów konsumenckich i usług, określając obowiązki podmiotów gospodarczych. Projekt uwzględnia również wyjątki dla mikroprzedsiębiorców i niektórych usług. Konfederacja Lewiatan wnioskuje o dodanie przepisu, który umożliwi stosowanie przepisów prawa telekomunikacyjnego w postępowaniach reklamacyjnych dotyczących przedsiębiorców telekomunikacyjnych, aby uniknąć nadmiernego obciążenia.
Polski Komitet Normalizacyjny (PKN) nie zgłasza zastrzeżeń do rządowego projektu ustawy o dostępności produktów i usług. Uwagi PKN zgłoszone wcześniej zostały uwzględnione, a proponowane rozwiązania są zgodne z polskim prawem i zasadami normalizacji. Projekt jest zgodny z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882.
Rzecznik Finansowy pozytywnie ocenia projekt ustawy o dostępności produktów i usług, szczególnie włączenie Rzecznika do nadzoru rynku usług bankowych. Jednakże, podkreśla potrzebę dodatkowego finansowania już w 2024 roku ze względu na nowe zadania i konieczność budowania zasobów od podstaw, proponując jednorazową opłatę od banków.
Krajowa Rada Sądownictwa postanowiła nie wydawać opinii na temat rządowego projektu ustawy o dostępności produktów i usług. Uzasadnienie tej decyzji opiera się na stwierdzeniu, że projekt nie dotyczy spraw określonych w ustawie o Krajowej Radzie Sądownictwa jako podlegające jej opiniowaniu. Brak stanowiska Rady wynika więc z braku właściwej kompetencji w tej materii.
Sąd Najwyższy nie wyda opinii na temat rządowego projektu ustawy o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności produktów i usług przez podmioty gospodarcze. Uzasadnienie opiera się na art. | pkt 4 ustawy o Sądzie Najwyższym, który ogranicza możliwość wydawania opinii jedynie do projektów aktów normatywnych, na podstawie których orzekają sądy, lub takich, które wpływają na sprawy należące do właściwości Sądu Najwyższego. Projekt ustawy nie spełnia tych warunków.
Opinia krytykuje definicję usługi dostępu do audiowizualnych usług medialnych w projektowanej ustawie, wskazując na jej niezgodność z dyrektywą UE. Definicja ta może prowadzić do problemów interpretacyjnych. Autor zaleca dostosowanie definicji do przepisów unijnych lub odesłanie do odpowiednich pojęć z ustawy o radiofonii i telewizji.