2/5
43
35
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przedstawiła rządowy projekt ustawy o zawodzie psychologa i jego samorządzie, mający uregulować ten zawód zaufania publicznego. Podkreśliła potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i jakości świadczeń psychologicznych poprzez wprowadzenie definicji, zasad wykonywania zawodu, utworzenie samorządu oraz kar za nieuprawnione posługiwanie się tytułem. Projekt powstał we współpracy ze środowiskiem psychologów i ma na celu ochronę zarówno specjalistów, jak i odbiorców ich usług.
Kiedy idziemy do lekarza, to chcemy mieć i mamy pewność, że zajmie się nami wykwalifikowany specjalista, osoba kompetentna, osoba uprawniona do wykonywania swojego zawodu. (mówczyni porównuje zawód psychologa do innych zawodów zaufania publicznego)
Ale o ile w przypadku lekarzy czy prawników wiemy, że trafiamy zawsze w wykwalifikowane i zaufane ręce, o tyle w przypadku wsparcia psychologicznego nie mamy dzisiaj takiej pewności. (mówczyni wskazuje na lukę w obecnym systemie)
Ano tak, że zawód psychologa, choć jest zawodem zaufania publicznego w dosłownym tego słowa znaczeniu, wciąż jest zawodem de facto nieuregulowanym. (mówczyni diagnozuje główny problem)
Jesteśmy o krok od zmiany, na którą środowisko psychologów w Polsce czekało od ponad 20 lat. (mówczyni podkreśla długo oczekiwaną zmianę)
Ani my, ani strona społeczna nie tworzymy prawa dla siebie. Tworzymy je dla Polek i Polaków, dla dzieci, które coraz częściej, jak wiemy z różnych smutnych statystyk, potrzebują różnego rodzaju wsparcia. (mówczyni apeluje o wspólne dobro i troskę o społeczeństwo)
Poseł Klubu Parlamentarnego Polska 2050 - Trzecia Droga wyraził poparcie dla projektów ustaw regulujących zawody psychologa i psychoterapeuty, podkreślając pilną potrzebę uregulowania tych profesji ze względu na rosnące problemy ze zdrowiem psychicznym, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży. Zaznaczył, że choć projekty idą w dobrym kierunku, wymagają dalszych prac w komisji, szczególnie w kontekście zapewnienia dostępności usług i normalizacji cen.
To jest naprawdę piątka hańby. Dlatego to, o czym dzisiaj mówimy, to, co mówimy o ustawie o zawodzie psychoterapeuty, o niezwykle ważnej ustawie, jest bardzo dobre. I mówmy o tym głośno, podkreślajmy to, bo inaczej przegramy tę wojnę o zdrowie przyszłych pokoleń Polek i Polaków. (mówca alarmuje o stanie zdrowia psychicznego młodzieży i wzywa do działania)
W Polsce psychoterapeutą może zostać osoba, która po pierwsze, ukończyła studia magisterskie, najczęściej z psychologii, pedagogiki lub medycyny, odbyła kilkuletnie specjalistyczne szkolenie w jednym z uznanych nurtów psychoterapii, odbyła lub odbywa staż kliniczny i superwizję, czyli konsultacje z bardziej doświadczonymi terapeutami, uzyskała certyfikat psychoterapeuty, np. Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Psychiatrycznego lub innych uznanych organizacji i oczywiście pracuje zgodnie z zachowaniem etyki zawodowej. (mówca opisuje nieuregulowany, ale wymagający zawód psychoterapeuty)
Niestety muszę powiedzieć, że w szczególny sposób dotyczy to psychoterapii dzieci i młodzieży. A jeżeli chodzi o dane, one są katastrofalne. (mówca podkreśla krytyczną sytuację w psychoterapii dzieci i młodzieży)
Wszyscy państwo, którzy mają zawód medyczny, wiecie, że najgorsze w naszych zawodach są pierwsze lata pracy. One są najtrudniejsze, one są obarczone największą ilością błędów i wyzwań, dlatego brak uregulowania tego zawodu jest niezwykle niebezpieczny, zwłaszcza dla młodych psychologów wchodzących w ten zawód czy też młodych psychoterapeutów. (mówca zwraca uwagę na trudności początkujących specjalistów i zagrożenia wynikające z braku regulacji)
Te ceny rzeczywiście musimy jakoś znormalizować, żeby ta dostępność psychologów i psychoterapeutów była jak największa, żeby nie były one, podobnie jak w przypadku niektórych specjalizacji lekarskich - mówię tutaj o gabinetach prywatnych - dostępne dla bardzo nielicznej grupy obywateli. (mówca apeluje o uregulowanie cen usług psychologicznych dla zwiększenia dostępności)